Bij de pakken neerzitten past niet bij mij

“Wanneer Ingrid Henssen uit de lift stapt met haar trolley vol bloemen, takjes en linten, begint het feestje eigenlijk al. Alleen al bij het zien van zoveel kleur en moois wordt je vrolijk, dat kán niet anders! “

“Bij de pakken neerzitten past niet bij mij”
Ik ben arts geworden, maar was ook net zo lief naar de kunstacademie gegaan
Ingrid (57 jaar) kan door ziekte haar beroep niet meer uitoefenen.
Stilzitten was voor haar geen optie. “Bij de pakken neerzitten past niet bij mij,” zegt ze dus ging ik op zoek naar wat wèl mogelijk is. 
Creatief was ik altijd al. Of het nu ging om bloemschikken, houtbranden of werken met mergelsteen, ze deed het allemaal met plezier. 

“Ik krijg energie van iets maken en het geven van workshops bloemschikken. Voor deelnemers is het ook spannend. Mensen denken vaak: kan ik dat wel? Maar geloof me: ja, dat kún je! En je gaat altijd met iets moois naar huis.” Werken met je handen maakt het hoofd leeg. Je concentreert je even op niets anders.” Dat mogen Susan en Gaby van Burgerkracht Limburg aan den levende lijve op haar uitnodiging meemaken. “Ik kan wel vertellen hoe het is maar het is leuker als je het zelf ervaart.” 

Bloemenbinding als beleving
Samen iets maken is leuk en levert andere gespreksstof op. Het doet een mens goed!  Bij bezoeken aan verzorgingstehuizen viel het Ingrid op dat er voor de inwoners weinig te doen is. Een volwaardige dagbesteding ontbreekt. Er wordt wel een muziekvoorstelling uitgevoerd of een modeshow georganiseerd maar dat is heel iets anders dan zélf wat ondernemen. Bloemenbinding kun je doen met iemand die bij je op bezoek komt. Ingrid organiseert workshops voor duo’s – bijvoorbeeld een dochter die haar moeder bezoekt. Samen maken ze dan onder begeleiding van Ingrid een mooi bloemstuk. 
Dat kan – na afstemming – ook bij mensen thuis wanneer ze zelf niet meer uit de voeten kunnen of dreigen te vereenzamen. De activiteit moet een goed doel dienen en duurt een uur tot anderhalf uur. De kosten zijn 25 euro per duo. Ingrid doet het vrijwillig; je betaalt alleen de bloemen, materialen en eventuele reiskosten.

Iedereen kan bloemschikken
Met haar burgerinitiatief “Bloemenbinding” won Ingrid dit jaar de derde prijs bij EmPOWER jouw initiatief. Daar kocht ze de handige trolley voor waardoor ze de bloemen makkelijk mee kan nemen én kon ze weer investeren in nieuwe materialen. Het bloemenbinding initiatief is in principe eenvoudig. Iedereen kan bloemschikken. 
“Het verbaast me vaak dat zelfs de meest beperkte mensen er van nature er zo goed mee aan de slag kunnen. Soms is het iets wat ze vroeger hebben gedaan. Het lijkt dan net of dat weer een beetje terugkomt. Ik zie ogen weer oplichten. Deelnemers zijn weer trots op zichzelf.” Ze komen weer een beetje tot bloei. 

Iets maken, samen praten
Tijdens het bloemschikken geeft Ingrid aanwijzingen op een rustige en bemoedigende manier: “gebruik dat buxustakje maar als opvulling” of “deze Gerbera mag iets rechter”. Maar het is vooral belangrijk dat mensen zelf hun keuzes maken. Iedereen gebruikt dezelfde materialen; maar elk bloemstuk wordt anders. De een werkt helemaal in geel, heel strak, de ander wat speelser. Het gaat om het stimuleren van de eigen creativiteit die aangewakkerd wordt en waarin ze vooral zélf ontdekken en doen. “Ik help zo min mogelijk. Het is belangrijk dat het hun éigen werk wordt. Daar kunnen ze dan ook echt trots op zijn.” 

Tegen eenzaamheid
Ingrid ziet hoeveel mensen – vooral ouderen – zich eenzaam voelen. En dan bedoelt ze niet alleen het missen van bezoek, maar ook het gevoel dat het leven weinig zinvol is. “Eenzaamheid heeft veel gezichten. Ik wil mensen het gevoel geven dat ze ertoe doen. Dat ze nog steeds iets kunnen maken, iets moois dat telt. 

Soms ontstaan de mooiste momenten spontaan. Zoals bij een mevrouw met een verlamde arm die met veel moeite elk bloemetje in haar hand nam en straalde van trots toen ze haar eigen bloemstuk af had. Ze was zich namelijk heel bewust van haar beperking.

Voor mij is het mooi dat ik ondanks het feit dat ik afgekeurd ben mensen nog een fijne middag kan bezorgen. Ik zoek daar ook zelf naar, anders zou ik me minder nuttig voelen. Ik kan iets doen wat ertoe doet. Hetzelfde gevoel speelt bij de deelnemers, ze doen mee, maken iets wat ze eventueel kunnen weggeven. Ze voelen zich weer gezien en gehoord.”

Een mooi moment voor in het herinneringsdoosje
Het uur vliegt om. “Wat leuk, dat rood. Als je dikkere stengels gebruikt, prik er dan even een gaatje in voordat je ze in de oase steekt. Het gaat hartstikke goed! Maak er maar een geheel van. Lintje erom en klaar!” Aan het eind staan er bloemstukjes waar iedereen trots op is. Zorgen, stress en een vol hoofd – die zijn even naar de achtergrond verdwenen. Wat overblijft is een gevoel van voldoening, verbondenheid en schoonheid.
Dit is iets wat je met je moeder of schoonmoeder kunt doen, zegt Ingrid. “Het brengt je dichter bij elkaar. Een mooi moment om te bewaren in je herinneringsdoosje.