Een huiskamer op wielen
In vele dorpen uit het straatbeeld verdwenen, maar voor dit mooie burgerinitiatief weer helemaal terug, de SRV-wagen. Een verlangen van Simon Groenedijk en zijn vrouw Jolanda. Het idee ontstond uit een gezamenlijke wens om mensen uit hun isolement te halen en is een samenwerkingsproject met het Leger des Heils. Beide echtlieden coördineren het project en werken samen met zo’n 20 andere vrijwilligers. Ze regelen laagdrempelige ontmoetingen in een omgebouwde SRV-wagen. Deze is omgetoverd tot een rijdende huiskamer. Het mooie aan de Ontmoetingbus is dat die zomaar bij jou in de buurt neerstrijkt. Als het ware naar je toekomt.
Simon vertelt: “Voordat de bus een bestemming aandoet wordt plaatselijk bekeken hoe we ons het beste kunnen laten zien. Van het Leger des Heils hebben we T-shirts gekregen om in de buurt beter herkenbaar te zijn. Wanneer we vooraf locaties bezoeken wordt daardoor de link sneller gelegd. “Oh ja, dat zijn die mensen die horen bij de bus”. Van tevoren verspreiden we folders. Die hangen we ook in supermarkten en andere gelegenheden op. Ook op social media maken we bekend waar we komen. Er is veel eenzaamheid. Ouderen, raakten – door toedoen van corona – (nog) meer geïsoleerd. Vanwege de maatregelen werd verplicht afstand gehouden van familieleden, vrienden en bekenden. Maar ook jongeren, bijvoorbeeld studenten, kampen met diezelfde eenzaamheid. Met de inzet van de bus willen we ondersteuning bieden aan iedereen die daar behoefte aan heeft in de Kerkdorpen rond Born (Holtum, Buchten, Born, Schipperskerk, Grevenbicht en Obbicht, Graetheide, Einighausen, Guttecoven en Limbricht).”
“We zijn allemaal sociale beestjes die contact willen”
Iedereen is bij ons van harte welkom in de bus. Jong, oud, ongeacht kleur, met of zonder geloofsovertuiging. Door de bus kom je makkelijk de deur uit. Dicht bij huis kun je contacten opbouwen, nieuwe mensen ontmoeten. Vaak tref je gelijkgestemden. Je kunt je verhaal kwijt. Een beetje aanspraak, een kopje koffie doen een mens goed. Per slot van rekening zijn we allemaal sociale beestjes die graag contact willen.
Toeval bestaat niet
Aalt Fikse, regiocoördinator voor Zuid-Limburg, bij het Leger des Heils stelde de bus – verkregen uit een donatie – voor het project ter beschikking. Het plan om met een bus dorpen te bezoeken bestond al langer. Laten nu juist díe bovengenoemde kerkdorpen nog op hun verlanglijstje staan waar wij nu invulling aan geven.
Helpen waar nodig
We bezoeken locaties waar mensen komen die behoefte hebben om met iemand te praten. Daarbij werken we samen met de kerken. Zij weten waar behoeften spelen en ondersteuning nodig is. In de bus worden vaak bus schrijnende verhalen gedeeld. Het is soms makkelijker om dit te doen met vreemden, want schaamte kan een rol spelen. Onze vrijwilligers staan klaar om te luisteren en te helpen. We creëren verbondenheid op een veilige plek. Wat gedeeld wordt blijft binnen de muren van de bus. Diepgaande gesprekken kunnen elders voorgezet worden. We lossen geen problemen op maar kunnen wel intermediair zijn. Hulpvragen inventariseren en meegaan naar de hulpverlener. Laatst kwam iemand de bus in en heeft non stop drie uur zitten praten. Dat betekent wat. Het lukt vaak om mensen weer moed in te spreken, die echt heel diep zitten. Er op eigen kracht uitraken lukt vaak niet. Als we dan kunnen helpen is dat heel veel waard.
Droom
De gewonnen prijs die we bij Burgerkracht Limburg hebben gewonnen voor het project “EmPower jouw initiatief” gaat in de grote pot. Dat gebruiken we om nieuwe ideeën mee te ontplooien en kleine gadgets van te betalen om onze zichtbaarheid nog meer te vergroten. In de toekomst willen we bijvoorbeeld presentaties geven in buurthuizen en ouderenverenigingen om nóg meer bekend te maken wat we doen. Hoe mooi zou het zijn als we daardoor, vaak zelf opgeworpen belemmeringen, kunnen wegnemen! Als bij mensen de schroom wegvalt en ze gewoon de bus in durven te stappen!
